RT @gdziezwierz: Zaginął kot, Łódź Krecik Czarno-brązowy z białymi pojedynczymi włoskami oraz biała strzałka na https://wieszg

Gatunki kaktusów zdumiewają swoją różnorodnością i bogactwem odmian. Są kaktusy z "włosami", "liściaste" i w kolorze żółtym. Zobacz galerię zdjęć kaktusów i sukulentów oraz poznaj ich charakterystyczne cechy i specyficzne wymagania. 1 z 1Fot. Bożena DubieleckaFot. Bożena DubieleckaGatunki kaktusów i sukulentów - akantokalyciumAcanthocalycium spiniflorum - akantokalycium. Pochodzi z Argentyny. Ten kulisty kaktus w naturze dorasta nawet do 50 cm wysokości, ale w uprawie rzadko osiąga takie rozmiary. Kwitnie latem, kwiaty ma kaktusów zwykle są duże, często bardzo kolorowe, ale krótkotrwałeFot. Wojciech KindlarskiGatunki kaktusów i sukulentów - eoniumAeonium - eonium. Wszystkie gatunki należące do tego rodzaju pochodzą z Wysp Kanaryjskich. Eonium to sukulent liściowy tworzący rozety. U niektórych gatunków rosną one pojedynczo i mogą mieć wielkość dużego półmiska. Inne są krzewami, a rozety liści powstają na końcach pędów. Każda może zakwitnąć, ale tylko raz w życiu, a potem zamiera. Kwiaty pojawiają się wczesną wiosną. Eonium można latem wystawiać na Wojciech KindlarskiGatunki kaktusów i sukulentów - agawaAgave americana - agawa. Pochodzi z Ameryki, ale często spotyka się ją w regionie Morza Śródziemnego. To najpopularniejsza agawa w naszych domach. Dorasta do bardzo dużych rozmiarów. Dobrze rośnie całe lato na dworze, jednak nie może pozostać na zewnątrz dłużej niż do pierwszych przymrozków. Zakwita tylko raz w życiu, za to jej kwiatostan jest imponującej Bożena DubieleckaGatunki kaktusów i sukulentów - aloesAloe aristata - aloes. Pochodzi z Afryki. Jeden z mniejszych aloesów, ale rozrastający się kępiasto. Tylko niektóre gatunki aloesów można latem wysadzać wprost do gruntu w naszym klimacie, większość jesienią zabieramy pod dach. Do nich należą te łatwiejsze w uprawie, jak Aloe aristata, Aloe arborescens, Aloe mitriformis. W domach aloesy rzadko kwitną. Pięknie wyglądają razem posadzone na skalniakach wraz z innymi sukulentami. Na zdjęciu kwitnący aloes i Bożena DubieleckaGatunki kaktusów i sukulentów - aloesAloe vera - aloes. To prawdziwie lecznicza roślina. Na bazie wyciągów z tego gatunku aloesu robi się leki, kosmetyki, a nawet dodatki do jogurtów. Obecnie uprawia się go na szeroką skalę na całym świecie. Może także rosnąć w domu. Jest dość duży - dorasta do metra wysokości. Ma długie szarozielone liście z jasnymi plamkami lub bez i charakterystyczne długie kwiatostany z żółtymi kwiatami. Oprócz tego gatunku własności lecznicze mają jeszcze tylko dwa: Aloe arborescens i Aloe Bożena DubieleckaGatunki kaktusów i sukulentów - astrofytumAstrophytum asterias - astrofytum. Pochodzi z Meksyku. Kaktus ten jest kulisty, mocno spłaszczony, osiąga średnicę kilku centymetrów. Zakwita już jako bardzo młoda roślina. Kwiaty pojawiają się latem i są żółte. Roślina nie ma cierni, jest pokryta kępkami miniaturowymi włosków, które wyglądają jak białe kropki. Dość trudna w Bożena DubieleckaGatunki kaktusów i sukulentów - saguaroCarnegiea gigantea - saguaro. Pochodzi z USA. Jest to ogromny kolumnowy kaktus znany z westernów, z charakterystycznymi kandelabrowymi rozgałęzieniami. Niestety, w naturze, a tym bardziej w uprawie, rośnie bardzo wolno. Kwitnie dopiero w wieku 50 lat. Dość trudny w uprawie i raczej niepolecany na parapety. Często mylony z podobnym, dostępnym w handlu i o wiele łatwiejszym w pielęgnacji gatunkiem Pachycereus Bożena DubieleckaGatunki kaktusów i sukulentów - senilis - cefalocereus. Pochodzi z Meksyku. Kaktus kolumnowy dorastający w naturze do 15 m. Jego cechą charakterystyczną są białe, długie, cienkie ciernie wijące się jak włosy. Kaktus zawdzięcza im zwyczajową nazwę "głowa starca", a najsławniejsza dolina, w której rośnie, została nazwana Doliną Starców. Niestety, w kolekcjach nie kwitnie, ale jest ich najwspanialszą ozdobą, gdyż już jako młoda roślina ma długie, białe "włosy".Fot. Bożena DubieleckaGatunki kaktusów i sukulentów - kleistokaktusCleistocactus strausii - kleistokaktus. Pochodzi z Boliwii i Argentyny. Bardzo piękny kolumnowy kaktus z krótkimi i stosunkowo delikatnymi białymi cierniami. Dobrze rośnie na słonecznych parapetach. Czasami zakwita. Kwiaty są wąskie, zrośnięte w długą rurkę, czerwone. Równomiernie pokrywają całą roślinę i charakterystycznie sterczą na boki. W naturze zapylane są przez Wojciech KindlarskiGatunki kaktusów i sukulentów - kopiapoaCopiapoa montana - kopiapoa. Pochodzi z Chile. Kaktus kulisty niewielkich rozmiarów, rozrasta się w kępy. Czarne ciernie bardzo ładnie kontrastują z zieloną skórką kaktusa. Latem żółto kwitnie. Wymaga dużo słońca i świeżego powietrza, ponieważ pochodzi z Wojciech KindlarskiGatunki kaktusów i sukulentów - eszeweriaEcheveria lauii - eszeweria. Pochodzi z Meksyku. Jest to jeden z ładniejszych gatunków z tego rodzaju botanicznego. Ma liście pokryte woskowym nalotem, który, niestety, przy dotknięciu się ściera, dlatego należy ustawić go w miejscu, gdzie nie będzie narażony na przypadkowe dotknięcie. Ustawiamy go w najbardziej nasłonecznionym miejscu, w przeciwnym razie nie wytworzy swojego pięknego niebieskobiałego nalotu. Kwitnie wiosną, kwiaty ma czerwone, popełnianym błędem jest zbyt obfite podlewanie kaktusów. Kaktusów nie podlewamy w ogóle od końca września do Bożena DubieleckaGatunki kaktusów i sukulentów - echinokaktusEchinocactus grusonii - echinokaktus. Pochodzi z Meksyku. Znany także pod nazwą ?złota kula?. Jeden z najbardziej popularnych gatunków kaktusów. W naturze osiąga nawet powyżej metra wysokości, ale w uprawie zwykle ma dużo mniejsze wymiary. Kwitnie dużymi żółtymi kwiatami, ale zakwitają tylko egzemplarze o średnicy nie mniejszej niż 30 cm. Osiągnięcie tych rozmiarów w naszych warunkach uprawowych może potrwać nawet 20 Bożena DubieleckaGatunki kaktusów i sukulentów - echinokaktusEchinocactus texensis - echinokaktus. Pochodzi z Meksyku. Inna jego nazwa to Homalocephala texensis. Kaktus kulisty, lekko spłaszczony. Ma grube, mocne ciernie i twardą skórkę. W kolekcjach rzadko zakwita, ale potem zawiązuje owoce, które są duże, czerwone i stanowią nawet większą ozdobę niż Wojciech KindlarskiGatunki kaktusów i sukulentów - echinocereusEchinocereus pentalophus - echinocereus. Pochodzi z Meksyku. Może sama roślina nie jest szczególnie piękna - ma pędy wydłużone, cienkie, z kilkoma niskimi żebrami i niewielką liczbą krótkich, cienkich cierni, ale kwiaty tworzy imponujące. Kwitnie Bożena DubieleckaGatunki kaktusów i sukulentów - echinopsisEchinopsis chamaecereus - echinopsis. Inaczej Chamaecereus sylvestris. Pochodzi z Argentyny. Roślina niewielkich rozmiarów o cienkich pędach, rozrastających się kępiasto. Kwitnie nawet już w kwietniu, bardzo obficie, jeśli tylko w zimie ma zupełnie suche podłoże (aż do lekkiego więdnięcia pędów) i stoi w niskiej temperaturze; korzystne są nawet niewielkie spadki poniżej zera. Wyhodowano także różne odmiany bezchlorofilowe (na górze). Muszą być zaszczepione na innym zielonym kaktusie. Jedna z nich jest całkiem żółta. Kwiaty ma także czerwone, co ciekawie kontrastuje z żółtym Wojciech KindlarskiFot. Wojciech KindlarskiGatunki kaktusów i sukulentów - echinopsisEchinopsis obrepanda - echinopsis. Najbardziej znanym gatunkiem kaktusa jest Echinopsis eyriesii i jego mieszańce kwitnące długimi, białymi lub biało-różowymi kwiatami. Jest to najłatwiejszy gatunek kaktusa do domowej uprawy. Ale istnieją też inne gatunki z tego rodzaju, które są bardziej wymagające, jak pięknie kwitnący E. obrepanda widoczny na zdjęciu. Pochodzi z Boliwii. Jest to kaktus kulisty, rośnie pojedynczo, osiąga 20 cm średnicy. Zakwita Wojciech KindlarskiGatunki kaktusów i sukulentów - epifylumEpiphyllum - epifylum. To jeden z wielu mieszańców wyhodowanych przez człowieka. Są to kaktusy bardzo pięknie i obficie kwitnące wczesną wiosną. Kwiaty mają duże, w kolorach zależnych od odmiany. Pochodzą z lasów tropikalnych Ameryki Środkowej, dlatego powinny zimować w temperaturze pokojowej. Niektórzy nazywają je "kaktusami liściastymi", ale rośliny te nie mają liści, lecz długie, spłaszczone Bożena DubieleckaGatunki kaktusów i sukulentów - wilczomleczEuphorbia candelabrum - wilczomlecz. Pochodzi ze wschodniej Afryki. Ten wilczomlecz jest jednym z najpowszechniej uprawianych. W domach wygląda zwykle jak prosta, nierozgałęziona kolumna, w naturze zaś jest wielometrowym, mocno rozgałęzionym drzewem. Jest podobny do kolumnowych kaktusów i czasami z nimi mylony. W odróżnieniu od kaktusów czasami na młodych pędach wyrastają liście, które jednak szybko odpadają. Wszystkie wilczomlecze mają biały sok mleczny, który jest trujący i może silnie drażnić skórę. Kwiaty są niepozorne, w uprawie rzadko się pojawiają. Owoce suche, Wojciech KindlarskiGatunki kaktusów i sukulentów - wilczomlecz lśniącyEuphorbia milii - wilczomlecz lśniący. Pochodzi z Madagaskaru. To ciernisty krzew dorastający do metra wysokości. Czasami na zimę gubi wszystkie liście. Kwitnie latem, ale kwiaty ma niepozorne. Jego ozdobą są za to barwne górne liście łodygowe. Wyhodowano wiele różnych odmian ozdobnych tego gatunku. W domach łatwo kwitnie.

Piękne kaktusy: rodzaje i odmiany bez kolców Można oznaczyć żebra po 15-20 sztuk na łodydze. Kolce, a raczej włosie w kolorze białym, czerwonym, szarym są nierównomiernie rozłożone. Kwitnienie z pięknymi różowymi lub czerwonymi kwiatami daje dużą, jasną jagodę. Jest szorstki, a wewnątrz jest miazga i nasiona. Ketmia - róża bez kolców Ketmia czyli inaczej róża Zdjęcie - Flickr / Stefano El Kaktus z ogonem małpy to niesamowicie ładna roślina. Jego wiszące łodygi pokryte są długimi białymi włosami, które nadają mu wygląd ogona wspomnianego zwierzęcia, a także wytwarza cudowne czerwone kwiaty. Jeśli masz balkon lub na tarasie możesz zawiesić doniczkę pod sufitem, twoja roślina będzie wyglądać bardzo pięknie. Chociaż, aby również powiedzieć, że jeśli masz ogród, bardzo interesujące może być posadzenie go w pobliżu drzewa, aby użyć go jako podpory. Poznajmy to. Wskaźnik1 Pochodzenie i cechy kaktusa ogona małpiego2 Jakiej opieki potrzebujesz? Wiejskość Pochodzenie i cechy kaktusa ogona małpiego Naszym bohaterem jest kaktus, którego nazwa naukowa to Cleistocactus winteri subsp. colademononis, ale często używa się jego synonimów Cleistocactus colademononislub Hildewintera colademononis. W każdym razie jest dobrze znany pod nazwą małpiego ogona lub kaktusa małpiego ogona. Pochodzi z Boliwii, gdzie rośnie na skałach; oznacza to, że jest to roślina litofitowa. Ma żywotne pędy, rozwijając owłosione łodygi, które zaczynają rosnąć pionowo, a następnie zwisają. Te mogą mierzyć do 2,5 metrów, i składają się z 14 do 20 żeber z otoczkami, które są oddalone od siebie o około 3-6 milimetrów. Z nich powstaje od 0 do 8 kolców skierowanych w dół żółtawego koloru i od 20 do 50 białych włosów. Kwiaty są jaskrawoczerwone, i mają 7-8 centymetrów długości. A owoce są czerwonawe, praktycznie kuliste i mają średnicę od 8 do 12 milimetrów. Jakiej opieki potrzebujesz? Kaktus małpi ogon jest niezwykłą rośliną o różnych zastosowaniach zdobniczych. Można nim ozdobić balkon, a także okryć suchy pień drzewa. Oczywiście przede wszystkim bardzo ważne jest, aby znać opiekę, którą musimy zapewnić, bo inaczej moglibyśmy jej zawczasu zabraknąć, więc zróbmy to: Lokalizacja Najbardziej zalecane jest to jest na zewnątrz, w jasnym miejscu. Może dawać słońce bezpośrednio, ale lepiej, żeby było to tylko na kilka godzin, o ile nie są one w środku dnia. W przypadku przebywania na Morzu Śródziemnym lub w innym obszarze, gdzie wskaźnik UV jest wysoki latem (8-10), najlepiej jest zawsze mieć go w półcieniu, aby uniknąć poparzenia. Ziemia Doniczka: Będąc kaktusem litofitowym, zaleca się stosowanie podłoży mineralnych, takich jak pomx lub podobne. ogród: rośnie na skałach, więc jeśli chcesz mieć go w ogrodzie radzę zrobić dołek ok. 50 x 50cm i wypełnić go pumeksem lub jeśli wolisz żwirem (ten używany do budowy, z wielkość ziarna 2 -4mm). Riego Nawadnianie musi być niskie. Wystarczy ją podlać, gdy widać, że podłoże jest suche. Generalnie latem należy dodawać wodę raz lub dwa razy w tygodniu. Przez resztę roku, gdy rośnie mniej, a temperatury nie są tak wysokie, rozłożą się bardziej. Jeśli wyhodujesz go w doniczce, nie stawiaj pod nim talerza, ponieważ w przeciwnym razie woda pozostanie w stagnacji w kontakcie z korzeniami, które wkrótce umrą. Podobne artykuł:Jak prawidłowo podlewać kaktusy? Abonent Dopóki trwa sezon wegetacyjny, a także okres kwitnieniaZdecydowanie zaleca się nawożenie kaktusa ogona małpiego raz na 7 do 15 dni. Użyj do tego nawozów lub nawozów płynnych, aby korzenie szybciej miały dostęp do składników odżywczych. Na przykład, każdy nawóz do kaktusów będzie skuteczny, pod warunkiem, że jest stosowany prawidłowo, zgodnie ze wskazówkami na opakowaniu. Pamiętaj, że musisz przyjąć wskazaną dawkę, ponieważ jeśli zostanie ona przekroczona, roślina nie tylko nie będzie rosła szybciej, ale może doznać znacznych uszkodzeń, najpierw korzeni, a następnie łodyg. Mnożenie Zdjęcie - Wikimedia / Michael Wolf Rozmnaża się przez nasiona i sadzonki łodyg wiosną i latem. Nasiona Zasiej nasiona na tackach z otworami w podstawie, które wypełnisz wermikulitem. Podlewaj dokładnie, aż podłoże będzie wilgotne i trochę je przykryj. Następnie wystarczy umieścić rozsadnik w półcieniu i utrzymywać go w stanie wilgotnym. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, wykiełkują za około 5-10 dni. Sadzonki Najszybszym sposobem na zdobycie nowego okazu kaktusa Monkey Tail jest odcięcie kawałka, pozostawienie rany do wyschnięcia na tydzień przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, a następnie posadzenie w doniczce z kością policzkową. Aby pomóc mu wyhodować nowe korzenie, możesz pokryć suchą ranę hormonami ukorzeniającymi przed sadzeniem sadzonki w pojemniku. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, po około 17-20 dniach powinieneś zauważyć pewien wzrost. Przeszczep En wiosna, ale należy pamiętać o kilku kwestiach: Jeśli jest w doniczce: będziesz potrzebować większego, jeśli korzenie wyjdą przez dziury i/lub jeśli gołym okiem widać, że zajmuje cały pojemnik. Jeśli chcesz ją posadzić w ogrodzie: musi to być roślina, która dobrze wygląda; Innymi słowy, nie zalecamy sadzenia 5-centymetrowych kaktusów w ziemi, ponieważ można je łatwo zgubić. Wiejskość Kaktus małpi wytrzymuje mrozy do -4ºC. Co myślisz o tej roślinie? Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij być zainteresowany Stare kaktusy z białymi włosami można raz w roku wykąpać w letniej wodzie z dodatkiem mydła - po prostu piorąc miękkie futerko - a następnie spłukać czystą wodą (aby zabezpieczyć ziemię w doniczce, najlepiej owinąć ją folią). Uwaga: młode ciernie łatwo się wyłamują, dlatego z roślinami trzeba się obchodzić delikatnie. Rhipsalis to oryginalne kaktusy doniczkowe, które ze względu na swój charakterystyczny wygląd nazywane są patyczakami. Większość tych kaktusów to epifity, rosnące w cienistych zakątkach tropikalnych lasów. Poznaj najpopularniejsze gatunki kaktusów Rhipsalis, które doskonale nadają się do uprawy w domu. Podpowiadamy jak wygląda uprawa kaktusa Rhipsalis w doniczce oraz jak rozmnożyć Rhipsalis w warunkach domowych. Kaktus Rhipsalis policarpaFot. ©Agnieszka Lach Kaktus Rhipsalis - charakterystyka i ciekawe gatunki Kaktusy z rodzaju Rhipsalis są epifitami (roślinami nadrzewnymi) lub litofitami (roślinami naskalnymi) szeroko rozpowszechnionymi w tropikalnych lasach Ameryki Środkowej i Południowej. Są to jedne z niewielu kaktusów, które naturalnie występują poza Ameryką - w Afryce, na Sri Lance i w Indiach. Pędy kaktusów z rodzaju Rhipsalis są zwykle zwisające, podzielone są na segmenty i, z nielicznymi wyjątkami, pozbawione kolców i cierni. Łodygi są przeważnie rozgałęzione i mogą przybierać kształt wałeczkowaty lub liściasto spłaszczony. Wśród gatunków Rhipsalis o pędach wałeczkowatych wyróżnić warto: Rhipsalis policarpa - tworzy długie, rozgałęzione pędy, które okryte są ciemnozieloną skórką z drobnymi, białymi włoskami wyrastającymi z aureoli. Rhipsalis baccifera - wytwarza bardzo długie, pozbawione cierni, soczyście zielone łodygi. Gatunek ten spotkać można w kilku odmianach. Jedną z popularniejszych jest R. baccifera 'Oasis', która przypomina gęstą perukę zielonych włosów. Ciekawą odmianą jest R. baccifera s. horrida, której pędy są grube, ciemnozielone i pokryte szczecinkowatymi włoskami. Kaktus Rhipsalis bacciferaFot. Rhipsalis mesembryanthemoides - to gatunek o mocnych łodygach gęsto pokrytych krótkimi gałązkami. Początkowo ma pokrój wzniesiony, a po jakimś czasie jego pędy zaczynają się przewieszać. Rhipsalis cereuscula - tworzy zwarte kępy z krótkich, jasnozielonych łodyg, które dzielą się na wierzchołkach i tworzą charakterystyczne bardzo gęste baldach zbudowane z drobnych gałązek, przypominających ziarenka ryżu. Z dolnych części łodyg wyrastają korzenie powietrzne. Kaktus Rhipsalis mesembryanthemoidesFot. ©Agnieszka Lach Ciekawostką są gatunki Rhipsalis o pędach spłaszczonych m. in.: Rhipsalis paradoxa - tworzy długie (90 cm), zielono-purpurowe, przypominające łańcuchy, podzielone na kanciaste segmenty i słabo rozgałęzione pędy, które malowniczo się przewieszają. Rhipsalis holviana - jego łodygi przypominają pędy Epiphillum, są długie, wąskie i słabo rozgałęzione. Rhipsalis crispata - bardzo wolno rosnący gatunek o krzewiastym pokroju. Krawędzie jego krótkich, podobnych do liści i pozbawionych cierni łodyg wyginają się w różne ozdobą kaktusów Rhipsalis są drobne, gwiaździste kwiaty, które pojawiają się zazwyczaj późną jesienią lub pod koniec zimy. Z kwiatów rozwijają się kuliste jagody, podobne do owoców jemioły, które mogą być żółte, czerwone lub czarne. Owoce kaktusa RhipsalisFot. Uprawa kaktusa Rhipsalis 1. Stanowisko uprawy Rhipsalis nie może rozwijać się prawidłowo w pełnym nasłonecznieniu. Ekspozycja na intensywne światło słoneczne powoduje przebarwienia i poparzenia pędów. Rhipsalis najlepiej rośnie w miejscu, gdzie ma zapewnioną dużą ilość światła rano i pełny cień po południu. W pomieszczaniach z oknami o wystawie południowej i zachodniej powinien być uprawiany w odległości minimum 50 cm od okna. Minimalna temperatura uprawy w okresie wegetacji to 16°C. Latem Rhipsalis można wystawiać do ogrodu lub na balkon i uprawiać w ażurowym cieniu innych roślin. Sprzyja to obfitemu kwitnieniu zimą. 2. Podłoże dla Rhipsalis Ziemia do uprawy Rhipsalis musi być przepuszczalna, kwaśna (pH 4,5) i bogata w próchnicę. Takie podłoże najlepiej przygotować samemu, mieszając ze sobą w równych proporcjach ziemię uniwersalną, włóknisty torf, włókno kokosowe oraz korę do storczyków lub gruboziarnisty żwir. Podłoże trzeba wymieniać co 2-3 lata. 3. Podlewanie kaktusa Rhipsalis Rhipsalis niezbyt dobrze znosi suszę, dlatego wymaga regularnego podlewania. Jednak nadmierne podlewanie Rhipsalis powoduje gnicie korzeni i zamieranie pędów. Kaktusy te podlewa się raz w tygodniu, a w okresie upałów nawet częściej. Przed każdym podlaniem należy sprawdzić stan wilgotności podłoża. Jeżeli jest ono suche na głębokości do 1,5 cm, jest to moment, aby roślinę ponownie nawodnić. Do podlewania Rhipsalis używa się wody miękkiej i odstałej, a najlepiej, w miarę możliwości, deszczówki. Woda zawsze powinna mieć temperaturę otoczenia. Latem Rhipsalis bardzo lubią regularne zraszanie i wysoką wilgotność powietrza. Kaktus Rhipsalis w doniczceFot. Tangopaso, Public Domain, Wikimedia Commons 4. Nawożenie kaktusa Rhipsalis Kaktusów Rhipsalis posadzonych w świeżym podłożu nie nawozi się przez kolejne 12 miesięcy. Do nawożenia Rhipsalis stosuje się nawóz do kaktusów w dawce o połowie niższej niż podana przez producenta. Rośliny nawozi się od kwietnia do lipca, maksymalnie raz w miesiącu. Jednak gdy zaczynają formować się pąki kwiatowe, jest niezbędne częstsze nawożenie. W tym okresie Rhipsalis nawozi się regularnie co 2 tygodnie. 5. Jesienny okres spoczynku Jeśli zależy nam na kwiatach, jesienią Rhipsalis musi przejść w stan spoczynku. Okres spoczynku Rhipsalis przypada na wrześnień i powinien trawić od 1 do 2 miesięcy. W tym czasie należy ograniczyć podlewanie do minimum. Rośliny podlewa się tylko tyle, aby nie dopuścić do marszczenia się pędów. Na czas spoczynku trzeba też obniżyć temperaturę otoczenia do 12-15°C i całkowicie wstrzymać nawożenie. Takie zabiegi zapewnią zdrowym kaktusom kwitnienie pod koniec zimy. Gdy pojawią się pierwsze pąki kwiatowe, należy wznowić regularne podlewanie i nawożenie roślin. Na początku robi się to delikatnie, najlepiej poprzez częste spryskiwanie pędów roślin, stopniowo zwiększając ilość wody i wydłużając okresy między kolejnym podlewaniem. Rozmnażanie kaktusa Rhipsalis Rhipsalis rozmnaża się przez sadzonki pędowe, które pobiera się od roślin matecznych wiosną i latem, gdy temperatura osiąga minimum 20°C. Prawidłowo pobrana sadzonka powinna mieść od 8 do 15 cm długości. Ścięte sadzonki trzeba jak najszybciej umieścić w luźnym i wilgotnym podłożu lub w wodzie i ustawić w słonecznym i ciepłym miejscu. Ukorzenianie sadzonek Rhipsalis trwa zwykle kilka tygodni. Przez cały ten czas podłoże należy delikatnie zwilżać wodą, aby nie przesychało. Ukorzenione sadzonki, zaczynają wypuszczać młode pędy. Wówczas młode rośliny można przesadzić do oddzielnych doniczek.  Opracowano na podstawie: Z. Fleischer, B. Schutz, Kaktusy, PWRiL, Warszawa 1978, str. 88 - 89; T. Hewitt, Kaktusy i inne sukulenty, Wydawnictwo Wiedza i Życie, Warszawa 1999, str. 96. Przeczytaj także: Epifilum - gatunki, uprawa, rozmnażanie Epifilum z powodu pięknych kwiatów popularnie nazywane są kaktusami-orchideami. Poznaj najciekawsze gatunki epifilum i zaproś je do swojego domu. Podpowiadamy jak wygląda uprawa epifilum w doniczce oraz jak rozmnożyć epifilum w warunkach domowych. Więcej... Jak dbać o kaktusy doniczkowe? Uprawa kaktusów w domu Aby uprawa kaktusów w domu przyniosła nam wiele satysfakcji, warto bliżej poznać specyficzne wymagania kaktusów i uwzględnić różnice pomiędzy poszczególnymi gatunkami. Zobacz jak dbać o kaktusy doniczkowe aby zdrowo rosły i pięknie kwitły! Więcej... Choroby kaktusów. Dlaczego kaktus usycha, marszczy się i gnije? Gdy kaktus usycha, więdnie, gnije lub przebarwia się, jest to znak, że mamy do czynienia z chorobą o podłożu fizjologicznym, bakteryjnym lub grzybowym. Warunkiem skutecznego zwalczania chorób kaktusów jest ich wczesne rozpoznanie i zastosowanie właściwego leczenia. Poznaj najczęściej występujące choroby kaktusów. Więcej...
To „Brown Star”, czyli Brązowa Gwiazda — kaktus o ciemnej barwie i bez cierni oraz „Snowy Peter”, czyli Śnieżny Piotr – kaktus, którego korpus pokryty jest białymi włoskami. Dr inż. Piotr Licznerski nie zwalnia tempa i od 15 lat prowadzi też sklep internetowy z kaktusami. — Zamówienia płyną z całego świata – mówi.
Kaktusy to jedna z najpopularniejszych czków, którą nawet dziecko może z łatwością rozpoznać. Te urocze zielone rośliny z kolcami dobrze wyglądają wśród innych kwiatów lub razem z tymi samymi kaktusami. Jest to jedna z najliczniejszych roślin, która ma około dwóch tysięcy gatunków. W takiej różnorodności każdy nowo przybyły może łatwo się kaktusów może kwitnąć. Kwitnienie zależy od warunków, w jakich trzymane są kaktusy. Same kaktusy są całkowicie bezpretensjonalne, nie wymagają szczególnej opieki, powinny być zastąpione prawie pięć razy mniej niż inne rośliny, a także względu na różnorodność gatunków, każdy miłośnik roślin może znaleźć kwiat do Główne podkategorie2 Kaktusy leśne3 Najczęstsze rodzaje kaktusów leśnych to:4 Kaktusy domowe5 Obejrzyj wideo: MOJA KOLEKCJA SLIME! Ponad 50 Różnych Slimów!Główne podkategorieW związku z ogromną różnorodnością kaktusów naukowcy zidentyfikowali cztery główne podkategorie. Z ich uwagą i powinni zacząć zaznajomić się z gatunki na świecie. Ich charakterystyczne cechy: mają rodzaj liści, potrafiły rozwijać swoją zdolność do ochrony przed różnymi zwierzętami w postaci delikatnych i bardzo ostrych cierni (glochidia)PerkskyTylko ta podkategoria kaktusów ma prawdziwe mają tylko jeden rodzaj (jak również rodzinę Mauhieni).MauhieniNie można spotkać się wszędzie, ta rodzina jest powszechna tylko w Patagonii. Na zewnątrz trochę podobny do Opuntii, ale na powierzchni Mauhitary nie ma ostrej ochrony w postaci obejmują wszystkie pozostałe gatunki i rodzaje roślin, które nie obejmują innych grup. Kaktusy obejmują epifityczne kaktusy, w których na łodydze nie ma cierni, kserofity, niezwykle różnorodne i piękne rośliny. Kserofity występują w kształcie od małych kuleczek do długich kolumn o wysokości dwóch leśneTego rodzaju kaktusy można bezpiecznie nazwać najbardziej wymagającymi warunkami istnienia. Wolą wysokie temperatury, wysoką wilgotność, nie lubią parapetów z powodu bezpośredniego światła słonecznego. Ponieważ takie światło jest dla nich szkodliwe, często giną na parapetach. Aby temu zapobiec, muszą zapewnić rozproszone często w dzikich krzewach występują epifity. Ten rodzaj kaktusa rośnie na starych pniakach, na różnych snagach, drzewach, w szczelinach skał, gdzie gromadzi się dużo naturalnego leśne mają korzenie powietrzne, dzięki czemu te kaktusy otrzymują dla nich niezbędną ilość wilgoci. W celu zastąpienia kolców pojawiły się małe szczeciny, które nieco przypominają włosy. Pędy tego gatunku są wystarczająco długie dla kaktusów, miękkie i bardzo rodzaje kaktusów leśnych to:Schlumberger lub dekabrysta. Schlumberger kwitnie głównie w zimnych porach roku (druga połowa jesieni, zima) i rośnie około 30 cm tego kaktusa są uważane za najpiękniejsze na zewnątrz ze wszystkich odmian lasu. Pędy Shimberberga osiągają metr długości. Są to kaktusy udomowione w lesie, bezpretensjonalne pod względem troski i Takie kaktusy mają wiele rozgałęzionych pędów, a sama roślina rośnie jak pajęczyna. Na powierzchni hutior nie ma ochrony, jest absolutnie gładka, nie za darmo. Gatunek ten kwitnie z dzwonkowatymi żółtymi kwiatostanami i jest absolutnie niewymagający dla Łodyga astrofitu ma szczególną formę. W kształcie kuli i żeber, które wyróżniają się mocno na pniu, kaktus ten różni się zewnętrznie od wszystkich kaktusy na całej długości pokryte są kolcami. Astrofity powoli kwitną i kwitną pięknymi dużymi kwiatami. Rośliny te są bezpretensjonalne i nie wymagają specjalnej opieki. Coś podobnego do kamiennej Mammilia jest uważana za gatunek o największej liczbie przedstawicieli. Kaktusy tego gatunku rosną w postaci kuli lub cylindra. Gdy te rośliny kwitną, na łodydze tworzy się wiele kwiatostanów, które jednocześnie kwitną w różnych odcieniach. Na całej długości pnia rosną małe ciemne subulata. Liczy ponad dwadzieścia rodzajów. Owalny beczki kaktus, cylindryczne, o długich liściach zakrzywionych aż do 9-13 cm. Te gatunki drzewa DUŻE kwiatostany 3-5 małe kwiaty na wierzchu Dosłownie nazwa tłumaczy się jako "głowa woskowa". Pień kaktusa pokrywa cienkie i dość długie włosy dla rośliny, podobne do linii woskowej (nie w kompozycji). W żywej przyrodzie cephalocereus rośnie do piętnastu metrów. Proces wzrostu trwa wyjątkowo długo, dzięki czemu gatunek można hodować w domu w dużych Cargo. Niezwykłe okrągłe kaktusy w postaci beczki lub kuli. Gatunek ten przyciąga ogrodników i miłośników jasnymi kolorowymi igłami. Kaktus nie kwitnie z prawdziwymi gałęziami, ale igły mają różne kolory, od jasnozielonego do ciemnego burgunda. Echinocactus rośnie powoli i osiąga wysokość metra podczas wzrostu. Rodzaj frachtu preferuje suchość gleby i powietrza, łatwo toleruje niskie temperatury w pomieszczeniu, bezpretensjonalną opiekę i Niesamowite kaktusy. Widzenie ich rozkwitających jest raczej trudne, prawie niemożliwe: kwitnie w okresie od dziesięciu do piętnastu lat w specjalnych warunkach. Eposoy otwiera kwiat głęboko w nocy, więc istnieje możliwość pominięcia tej chwili. Pień kaktusa na całej długości pokrywają białe kosmki, długie domoweTo samo dzikie w przeszłości, ale udomowione w obecnych kaktusach leśnych. Takie gatunki wymagają większej ostrożności, innej przynęty, są podatne na różne choroby i wyglądają bardziej dekoracyjne i piękne. Dominujące kaktusy kwitnące o przyjemnym aromacie i pięknych dużych kwiatach na szczycie pnia lub u jego Ma około 25 różnych ten ma krótki trzpień w kształcie walca lub kuli o objętości, zwiększając małych i dekoracyjnych z nielicznymi wyjątkami może osiągnąć wysokość 100 cm, jeśli Notocactus hodowane w odpowiednich warunkach przez długi czas. Pień nocycokusa nie ma gałęzi, jest zabarwiony na ciemnozielony kolor. Kwiaty pojawiają się na szczycie łodygi i więdną po siedmiu dniach. Każdy kwiat ma wiele płatków w kształcie lejka. Kwiaty można pomalować na kolor pomarańczowy, czerwony i Gatunek ten ma mocną łodygę z wyraźnymi żebrami. Na całej swojej długości rosną długie kolce (około 10 centymetrów). Takie kaktusy wymagają szczególnej uwagi i podlegają różnym chorobom. Gatunek ten jest raczej trudny do uprawy w domu. Kwiaty w Lemerocereus osiągają rozmiar siedmiu centymetrów i mają biały lub beżowy Kolejny kaktus domowy to roślina kłująca, ma beczkę w kształcie kuli. Rebution to kwitnący kaktus. Kwiaty mają kształt lejka. Wszystkie kwiatostany o innym kolorze i rozpuścić się w jednym czasie. Po kwitnieniu na miejscu kwiaty powstają jasnozielone owoce w postaci małych Domowa roślina, która ma tułów w postaci kwitnie z góry, jej kwiaty są malowane w różnych odcieniach. Kwitnienie trwa dość długo dla kaktusa: zaczyna się wiosną i kończy w drugiej połowie Te kaktusy rosną w postaci małych drzew lub dużych krzewów z potężnymi pniami kręconymi. Kolce są im niezbędne na wolności, aby przylgnąć do pni drzew. Pereskiyi przyciągają ogrodników specjalnym kolorem liści: purpurowy lub zielony kolor nadaje temu rodzajowi pielęgnacji. Z biegiem czasu kolce peroksy mogą spaść, a liście są jaśniejsze i bardziej wideo: MOJA KOLEKCJA SLIME! Ponad 50 Różnych Slimów!
Gdy przesadzamy wysokiego kaktusa to warto podeprzeć go z kilku stron patyczkami, aby się nie przewrócił. Po jakimś czasie, gdy kaktus się umocni i będzie stabilny, usuwamy podpórki. Po przesadzeniu kaktus musi odpocząć, nie należy go wtedy podlewać. Można to zrobić dopiero po 2-3 tygodniach.

Kaktusy i sukulenty to bardzo odporne i mało wymagające rośliny nadające się do większości mieszkań. Odporne na susze, o dekoracyjnych formach i różnych rozmiarach, od dawna goszczą w naszych domach. Dowiedz się, jakie cechy charakterystyczne mają sukulenty, a czym wyróżniają się kaktusy. Poznaj także ciekawe gatunki kaktusów i sukulentów do uprawy w domu i... w ogrodzie! Kaktusy i sukulentyFot. Co to są sukulenty? Czy kaktusy i sukulenty to jedno i to samo? Nie do końca. Prawie wszystkie kaktusy można uznać za sukulenty, ale nie wszystkie sukulenty są kaktusami. Jakie są zatem różnice? Sukulenty nie są pojęciem taksonomicznym. Sukulenty (succulentus - soczysty, mięsisty) to pojęcie ogólne. Jest to nazwa grupy wieloletnich roślin odpornych na suszę, które posiadają zdolność gromadzenia wody w silnie rozwiniętej wyspecjalizowanej tkance oraz są przystosowane do jej oszczędnego wykorzystania w okresie suszy. Te mięsiste rośliny mogą zatrzymywać wodę w liściach, łodydze i korzeniach. Specyficzna budowa, czyli mięsiste łodygi, niewielkie liście pokryte gruba skórką, a często woskowym nalotem lub włoskami, ma pomóc sukulentom maksymalnie ograniczyć straty wody. Do sukulentów zaliczamy gatunki należące do bardzo wielu rodzin roślin, np.: gruboszowatych, pryszczyrnicowatych, liliowatych, astrowatych czy wilczomleczowatych. Co wyróżnia kaktusy? Kaktusy zaliczamy do sukulentów. Wszystkie przynależą do jednej rodziny: kaktusowatych (Cactaceae). Kaktusy odróżniają się od innych sukulentów obecnością aureoli, czyli miejsca, z którego wyrastają ciernie, pędy boczne i kwiaty. Często są pokryte kępkami wełnistych włoskami. Większość kaktusów pokryta jest kolcami, które są przekształconymi w toku ewolucji liśćmi. Kaktusy i sukulenty - gatunki i odmiany Zarówno kaktusy, jak i inne sukulenty są bardzo popularne zarówno w uprawie domowej, jak i w ogrodach. Większość sukulentów rośnie powoli i nie wymaga szczególnej pielęgnacji, dlatego nadają się do tworzenia kompozycji roślinnych, wszelkiego rodzaju ogrodów pustynnych, miniaturowych krajobrazów. Poniżej przedstawiamy najczęściej spotykane w uprawie kaktusy i - Aporocactus flagelliformisFot. Captain-tucker, CC BY-SA Wikimedia Commons Aporokaktus (Aporocactus flagelliformis) - roślina pochodzi z górskich rejonów Meksyku. Jest to gatunek zwisający, kwitnący, dorastający do ponad 2,5 m długości. Wymaga stanowiska półcienistego i przewiewnego. Zimą temp. 13-18°C, latem zwykła temp. pokojowa. Podlewać latem umiarkowanie, zimą bardzo skąpo. Nawozić nawozem do kaktusów raz na 3 miesiące z przerwą w okresie letnim. Przesadzać w lutym, tylko gdy doniczka jest za mała. Rozmnażanie z nasion przez cały rok lub z sadzonek pędowych latem. Cefalocereus, Głowa starca - Cephalocereus senilisFot. Daderot, Public Domain, Wikimedia Commons Cefalocereus, Głowa starca (Cephalocereus senilis) - roślina pochodzenia meksykańskiego, posiadająca charakterystyczne białe "włosy" i trąbkowate kwiaty. Preferuje stanowisko jasne, w pełnym słońcu. Latem temp. 22°C, zimą 15°C. Podlewać latem po wyschnięciu podłoża, zimą tylko gdy roślina się marszczy. Nawozić raz w sezonie, wiosną, nawozem do kaktusów. Przesadzać co 2 lata lub rzadziej. Rozmnażanie wiosną z importowanych nasion lub latem z sadzonek wierzchołkowych. Ceropegia - Ceropegia woodiiFot. Ceropegia (Ceropegia woodii), określana też jako lampion chiński, to bardzo dekoracyjny sukulent pochodzący z Afryki Południowej. Należy do rodziny trojeściowatych. Z mocno zgrubiałej bulwy roślina wypuszcza delikatne, nitkowate pędy pokryte drobnymi, skórzastymi liśćmi o nerkowatym kształcie. Ceropegia potrzebuje stanowiska o dużej ilości rozproszonego światła oraz temperatury w przedziale 22- 27°C. Zimą powinniśmy zapewnić roślinie chłodne miejsce, w którym temperatura nie spadnie poniżej 17°C. Nie toleruje przeciągów. Podłoże powinno być przepuszczalne i żyzne. Delosperma - Delosperma echinatumFot. Delosperma (Delosperma echinatum) - należy do rodziny gruboszowatych, a pochodzi z Afryki Południowej. Jej mięsiste, szorstkie łodygi o intensywnie zielonej barwie pokryte są jasnymi włoskami. Roślina szybko rośnie i tworzy gęste poduchy. Preferuje stanowiska jasne, pełne rozproszonego światła. Podlewamy ją oszczędnie - nie znosi przelania. Gleba dla delospermy musi być sucha i bardzo dobrze zdrenowana. Przesadzamy ją bardzo rzadko, dopiero wtedy, gdy korzenie wypełnią już całą doniczkę. Kaktus zygzak - Epiphyllum anguligerFot. ©Agnieszka Lach Eonium drzewiaste (Aeonium arboreum) jest sukulentem z rodziny gruboszowatych o zdrewniałych, rozgałęziających się łodygach i drzewiastym pokroju. Zimą zakwita trąbkowatymi, żółtymi kwiatami zebranymi w stożkowate kwiatostany. Najlepszym miejscem do hodowli eonium jest bardzo słoneczny parapet okienny. Roślina preferuje niską wilgotność powietrza i temperatury latem 20°C, zimą ok. 16°C. Podlewamy ją oszczędnie, po wyschnięciu podłoża, i nawozimy skąpo raz w miesiącu. Przesadzamy co 3 - 4 lata. Eonium drzewiaste - Aeonium arboreumFot. © Epifilum (Epiphyllum) - pochodzi z Meksyku i Ameryki Południowej. Ma długie spłaszczone łodygi i okazałe czerwone lub białe kwiaty. Preferuje stanowisko jasne (ale nie nasłonecznione) i przewiewne. Latem temp. 20°C, zimą 10°C. Latem utrzymywać wilgotne podłoże, zimą podlewać skąpo. Nawozić od III do XI co 14 dni nawozem z małą zawartością azotu. Przesadzać na wiosnę w ziemię z dodatkiem piasku. Rozmnażanie epifilum można wykonać latem z sadzonek przygotowanych ze starszych łodyg, które ukorzenia się w suchym piasku. Kleistokaktus - Cleistocactus baumanniiFot. Montréalais, CC BY-SA Wikimedia Commons Kleistokaktus (Cleistocactus baumannii) - roślina pochodząca z górskich rejonów Ameryki Południowej. Łodygi pokryte żółtymi cierniami i włosami dochodzą do 2m wysokości. Mogą wymagać podpory. Nadaje się do uprawy hydroponicznej. Wymaga stanowiska jasnego do słonecznego. Latem może przebywać w ogrodzie. Latem temp. 20°C, zimą 10°C. Podlewać latem po wyschnięciu podłoża, zimą gdy roślina się marszczy. Nawozić nawozem do kaktusów latem co 14 dni. Przesadzać na wiosnę, tylko gdy doniczka jest zbyt mała. Rozmnażanie wiosną z sadzonek lub latem z nasion. Koryfanta - Coryphanta clavataFot. Michael Wolf, CC BY-SA Wikimedia Commons Koryfanta (Coryphanta clavata) - roślina pochodzi z Meksyku, dochodzi do 35 cm wysokości i 12 cm średnicy, wytwarza żółte kwiaty. Wymaga stanowiska w pełnym słońcu. Latem temp. 25°C, zimą 10-18°C. Podlewać latem po wyschnięciu podłoża, a zimą dopiero gdy roślina się marszczy. Nawozić nawozem do kaktusów latem co 8 tygodni. Przesadzać co 2-3 lata. Rozmnażanie jest trudne (tylko przez szczepienie) i nie wykonuje się go w uprawie amatorskiej. Notokaktus - Notocactus haselbergiiFot. Michael Wolf, CC BY-SA Wikimedia Commons Notokaktus (Notocactus haselbergii) - w naturze zamieszkuje stepowe rejony Ameryki Południowej. Posiada efektowne, żółte kwiaty. Preferuje stanowisko jasne, słoneczne. Latem temp. 26°C, zimą 16°C. Podlewać latem po wyschnięciu podłoża, zimą gdy roślina się marszczy. Nawozić nawozem do kaktusów wiosną i latem co 4 tygodnie. Przesadzać wiosną co 3-4 lata. Rozmnażanie wiosną z nasion. Opuncja mrozoodporna - Opuntia hybrideFot. © Opuncja (Opuntia) - pochodzi z suchych rejonów Ameryki Południowej. Tworzy charakterystyczne walcowate, płaskie lub kuliste człony. Wśród opuncji możemy znaleźć ciekawe kaktusy mrozoodporne, doskonałe do uprawy w ogrodzie, np. w ogródku skalnym. Opuncja zimotrwała (Opuntia hybride) doskonale nadaje na skalniak. Stanowisko uprawy opuncji powinno być jasne, w pełnym słońcu. Latem temp. 20°C, zimą 8°C. Podlewać latem po wyschnięciu podłoża, zaś zimą gdy roślina się marszczy. Zasilać nawozem do kaktusów raz na wiosnę i raz w lecie. Przesadzać co 2 lata wczesnym latem w ziemię z dodatkiem piasku. Rozmnażanie wykonuje się wiosną poprzez oddzielanie członów łodygi lub z podkiełkowanych uprzednio w wodzie nasion. Patyczak zwisający - Rhipsalis cassuthaFot. Tangopaso, Public Domain, Wikimedia Commons Patyczak zwisający (Rhipsalis cassutha) - to kaktus, który rośnie w Ameryce Północnej i Południowej oraz na Karaibach. Wałeczkowate, zwisające, miękkie pędy patyczaka tworzą gęste kępy w soczystym odcieniu zieleni. Wymaga stanowiska o rozproszonym świetle. Toleruje także półcień. Najlepiej rośnie w podłożu przepuszczalnym. Kaktus Rhipsalis dobrze czuje się w temperaturze pokojowej, ale na zimę trzeba zapewnić mu miejsce chłodniejsze o temperaturze w przedziale 15-17°C. Rozchodnik ostry - Sedum acreFot. Roquai, Public Domain, Wikimedia Commons Rozchodnik ostry (Sedum acre) - należący do rodziny gruboszowatych świetnie nadaje się do uprawy w ogrodzie. Tworzy gęste kępy wzniesionych łodyg pokrytych mięsistymi liśćmi. Latem na szczytach pędów pojawiają się gwiazdkowate kwiaty o intensywnie żółtej barwie. Rozchodnik świetnie sprawdza się w ogrodach skalnych i donicach - uwielbia słońce i ubogie, suche podłoże. Jest mrozoodporny. Rozmnażamy przez podział kęp, sadzonki i wysiew nasion. Róża pustyni - Adenium obesumFot. Róża pustyni (Adenium obesum) - pochodzi z półpustynnych rejonów Półwyspu Arabskiego oraz Azji. W naturze osiąga do 2 m wysokości. Roślina o ciekawej, nieforemnej podstawie łodygi, przypominającej pień. Rzdęta podstawa łodygi może być bardzo niska, częściowo zagłębiona w ziemi lub może wyrastać wyżej i nabierać butelkowatego kształtu. Kwiaty w odcieniach czerwieni są dość duże, o wydłużonej rurce korony i szeroko rozłożonych płatkach. Róża pustyni wymaga stanowiska słonecznego. Gleba dobrze zdrenowana. Podlewać oszczędnie, tak aby nie dopuścić do przesuszenia korzeni. Gdy jest zbyt zimno roślina szybko traci liście. Starzec zwisający - Senecio rowleyanusAlberto Salguero, CC BY-SA Wikimedia Commons Starzec zwisający, Starzec Rowleya (Senecio rowleyanus) - to jeden z najmodniejszych obecnie sukulentów. Ten ciekawy gatunek pochodzi z południowej Afryki i należy do rodziny astrowatych. Długie, delikatne pędy starca pokryte są drobnymi, kulistymi, mięsistymi listkami. Przypominające sznury pereł wiotkie pędy pięknie prezentują się w wiszących donicach. Starzec Rowleya wymaga jasnego stanowiska oraz przepuszczalnego podłoża. Zimą potrzebuje niższych temperatur w przedziale 13-16°C. Nie toleruje przelania, natomiast dobrze znosi okresowy brak wody. Zygokaktus, grudnik - Schlumbergera Szlumbergera, Zygokaktus (Schlumbergera) - roślina pochodzenia brazylijskiego o liściowatych członach i przepięknych różnobarwnych kwiatach. Zygokaktus wymaga stanowiska jasnego lub półcienistego. Latem może przebywać również w ogrodzie. Wymaga temp. 20°C przez cały rok. Utrzymywać lekko wilgotne podłoże, nawozić co 4 tygodnie nawozem do kaktusów, po przekwitnięciu podlewać skąpo i nie nawozić przez 2 miesiące. Przesadzać co 3-4 lata. Rozmnażanie latem z sadzonek ukorzenianych w piasku w temp. 22°C. Żywe kamienie - LithopsFot. Abu Shawka, Public Domain. Wikimedia Commons Żywe Kamienie (Lithops) - długo żyjący sukulent, pochodzący z Afryki Południowej. Dorasta do zaledwie 5 cm wysokości. Tworzy napęczniałe liście wyrastające parami z krótkich podziemnych łodyg. Liście mogą przybierać różne barwy, często upodobniają się do kamieni (stąd nazwa rośliny). Po 2 lub 3 latach uprawy w okresie jesiennym mogą pojawić się jasnożółte kwiaty z wieloma owłosionymi kamienie najlepiej uprawiać po kilka sztuk w dużej doniczce. Stanowisko jasne, słoneczne, doskonały jest parapet okienny. Ziemia uniwersalna z gruboziarnistym piaskiem dla polepszenia drenażu. Od wiosny do jesieni utrzymywać glebę ledwie wilgotną, górna warstwa gleby pomiędzy kolejnymi podlewaniami powinna przeschnąć do połowy. Gdy roślina przekwitnie, nie podlewać aż do wiosny. Temp. zimą nie może spaść poniżej 10°C. Rozmnażanie na początku lata poprzez podział kęp lub z nasion wysiewanych wiosną. Opracowano na podstawie: 1. J. Courtier, G. Clarke, Kwiaty w domu. Jak dobierać i pielęgnować rośliny doniczkowe, Reader's Digest, Warszawa 1998; 2. J. Scott-Macnab, Wielka ilustrowana encyklopedia roślin ogrodowych, Reader's Digest, Warszawa 2004; 3. K. Mynett, Rośliny doniczkowe w mieszkaniu, Chemil, Warszawa 1990. Przeczytaj również: Jak dbać o kaktusy doniczkowe? Uprawa kaktusów w domu Aby uprawa kaktusów w domu przyniosła nam wiele satysfakcji, warto bliżej poznać specyficzne wymagania kaktusów i uwzględnić różnice pomiędzy poszczególnymi gatunkami. Zobacz jak dbać o kaktusy doniczkowe. Więcej... Choroby kaktusów. Dlaczego kaktus usycha, marszczy się i gnije? Gdy kaktus usycha, więdnie, gnije lub przebarwia się, jest to znak, że mamy do czynienia z chorobą o podłożu fizjologicznym, bakteryjnym lub grzybowym. Warunkiem skutecznego zwalczania chorób kaktusów jest ich wczesne rozpoznanie i zastosowanie właściwego leczenia. Więcej... Szkodniki kaktusów. Przędziorki, tarczniki i wełnowce na kaktusach Osłabienie wzrostu i żółknięcie, widoczne białawe tarczki lub kłaczki białej wydzieliny, przypominającej wełnę, to tylko niektóre z objawów świadczących o ataku szkodników. Więcej...

Data Utworzenia: 4 Wrzesień 2021 Data Aktualizacji: 1 Styczeń 2023 Wideo: JAK UPRAWIAĆ GRUDNIKA aby kwitł często i obficie /kaktus bożonarodzeniowy, zygokaktus, szlumbergera/

Jaką ziemię wybrać do kaktusów?Podłoże dla sukulentów, czyli również kaktusów musi być dobrze przepuszczalne. W naturalnym środowisku rosną one w trudnych warunkach, gdzie podłoże bardzo szybko nasiąka wodą i równie szybko dla kaktusów powinna składać się z: 30% zdezynfekowanej ziemi ogrodowej wraz z dodatkiem igliwia sosnowego, 10% perlitu, 20% substratu torfowego i 40% gruboziarnistego piasku. Takie podłoże jest bardzo podobne do gleb pustynnych. Nie musimy tutaj stosować kompozytu, ponieważ zawiera on zarodniki grzybów chorobotwórczych, których kaktusy nie tolerują. W większości sklepów ogrodniczych znajdziemy gotową ziemię do uprawy kaktusów. Jak często podlewać kaktusy? Sukulenty nie są wymagające w podlewaniu. Należy to robić bardzo oszczędnie i dostosować tę czynność do obowiązującej pory roku, a nawet pogody czy wilgotności powietrza. Wiele kaktusów pobiera wodę nie tylko przez system korzeniowy, ale także wykorzystując do tego włoski absorpcyjne na cierniach. Rośliny nigdy nie podlewa się bezpośrednio, tylko leje się wodę do podstawki, kiedy sprawdzimy, że ziemia w doniczce jest już należy wykonywać od maja do końca września, a na zimę zaprzestać, ponieważ przechodzą one wtedy w stan hibernacji. Jak przebiega kwitnienie kaktusa? Każdy, kto decyduje się na uprawianie kaktusa powinien mieć dużo cierpliwości, jeśli chce doczekać okresu kwitnienia. Rośliny o niewielkich rozmiarach potrafią zakwitnąć już po około dwóch latach od zasadzenia, ale te duże gatunki najwcześniej po kilkunastu latach. Żeby doczekać kwitnienia sukulentu należy zapewnić mu odpowiednie warunki do życia i przede wszystkim okresu hibernacji, który przypada na w październiku albo na początku listopada, kiedy temperatura spadnie, należy przenieść kaktusa do chłodniejszego pomieszczenia i nie podlewać przez około 5 miesięcy. Na wiosnę wystawiamy roślinę z powrotem na stanowisko słoneczne. Na przełomie marca oraz kwietnia roślinę delikatnie zraszamy wieczorową porą. Podlewanie rozpoczynamy na przełomie zauważymy pojawiające się pączki kwiatowe, to nie powinniśmy już nic zmieniać w pielęgnacji naszego kaktusa. Nie dokonujemy żadnych zmian w jego stanowisku, nie podlewamy go mniej czy więcej i nie zmieniamy poziomu nasłonecznienia, ponieważ te wszystkie czynniki mogą wpłynąć na to, że kwiaty po prostu się nie rozwiną. Zdjęcie: ADDICTIVE_STOCK/Envato Elements

Co powinieneś wiedzieć Mycena filopes ma wypukły kapelusz, rozszerzający się z wiekiem, wyściełany, szaro-brązowy, brzeg białawy, do około 2 cm średnicy. Łodyga jest smukła, szarawa, czasami z białymi włoskami u podstawy.Inne nazwy: Maska jodowa.Identyfikacja grzybówEkologiaSaprobiczny na naziemnych. Kaktusy są jaskrawymi przedstawicielami sukulentów, roślin gromadzących wodę w swoich narządach. Ich wygląd jest niezwykły i różnorodny; mają mięsiste lub płaskie łodygi pokryte cierniami, włosami i niebieskawym nalotem. Różne rodzaje kaktusów pomogą stworzyć miniaturową kopię egzotycznego krajobrazu na parapecie lub na stole. Takie odporne rośliny cieszą się dużym zainteresowaniem miłośników kwitnących kwiatów. W tym artykule czytelnicy znajdą opis najpopularniejszych i najpopularniejszych rodzajów kaktusów do uprawy w pomieszczeniach. Kaktusy - bezpretensjonalne sukulenty Po wielkie odkrycia geograficzne Pierwsze kaktusy domowe pojawiły się w domach Europejczyków. Rośliny sawann i pustyń Ameryki łatwo przystosowały się do innych. rodzaje gleby opanowali nowe środowisko powietrzne. Kaktusy to sukulenty kserofityczne, które przetrwają suszę. Gorące piaski są pozbawione opadów od lat, rośliny tworzą zapasy wody w komórkach, pochłaniają wilgoć z rosy i mgły. Niektóre sukulenty gromadzą sok komórkowy w liściach, cebulach lub kłączach, inne w pniach. Ta ostatnia, największa grupa, obejmuje wewnętrzne kaktusy, a także ich dzikich przodków. Zielona łodyga jest odpowiedzialna za fotosyntezę i transpirację tych roślin, liście zmieniły się w kolce, włosy lub łuski. Podobieństwo i różnorodność struktury Areola z kolcami - główne cechy morfologiczne kaktusów. Z reguły nie tworzą kwiatostanów; zazwyczaj duże pojedyncze kwiaty rosną od wierzchołka łodygi. W dolnej jednej trzeciej długiej rurki corolli znajdują się szczeciny i kolce. Ciało lub łodyga rośliny jest kulista lub cylindryczna. Często sferyczny kaktus w końcu zostanie wytłoczony, uzyskując kształt maczugi. Ciało kolczastej gruszki i blisko spokrewnione rodzaje składają się z owalnych segmentów pokrytych kolcami. Epifyllum ma kształt liścia, ale same liście zmieniają się w łuski. Mieszkańca mokrych lasów Brazylii, zygocactus - epifit - żyje na pniach drzew, pochłania wilgoć bezpośrednio z atmosfery lub małych skupisk w korze. Wiele gatunków kaktusów pięknie kwitnie, ale do tego muszą zapewnić odpowiednią pielęgnację (jasne światło, umiarkowane podlewanie, chłodny suchy okres spoczynku). Liczna rodzina Cactaceae ma 4 podrodziny. Dwie z nich - Opuntia i Cactus - łączą najbardziej znane gatunki z Nowego i Starego Świata. Największe rodzaje w rodzinie to Opuntia, Echinopsis i Mummillaria. Różnice w kształcie roślin Z wyglądu odróżniają one warunkowo płaskie, sferyczne, "poduszkowe", drzewiaste i kolumnowe kaktusy. Gatunki, których zdjęcia zostały przedstawione w dalszej części artykułu, znajdują się w ostatniej z wymienionych grup. Są to kaktusy z rodzaju Cephalocereus i Neobuxbaumia. Kaktusy, poduszki i kuliste formy są popularne wśród ogrodników. Wymieniliśmy kilka z tych rodzajów i gatunków: Mammillaria (Mammillaria). Gymnocalycium (Gymnocalycium). Rebutia Lofofora Williams (Lophophora williamsii). Coryphanthus podobny do słoni (Coryphantha elephantidens). Echinocactus gruzon (Echinocactus grusonii). Echinocactus polycephalus (Echinocactus polycephalus). Ferocactus Vislizena (Ferocactus wislizeni). Astrophytum myriostigma astrophytum. Poduszki - "poduszki" tworzą grupy krótkich, trudnych do oddzielenia łodyg. Są przystosowane do niskich temperatur nocnych, które często występują na pustyniach. Miłośników kaktusów przyciągają przedstawicieli rodzaju Mammillaria pięknie dojrzewające podeszwy, dzwonkowate kwiaty o dość dużych rozmiarach (4-7 mm). Mammillaria kwitnie obficie w dobrym świetle. Kaktusy płaskie i drzewa Łodygi niektórych sukulentów przypominają mięsiste liście. W grupie znajdują się popularne duże kaktusy - domowe, cieplarniane i ogrodowe - związane z rodzajem Opuntia. Niektóre gatunki w warunkach naturalnych oraz w szklarniach o wysokości 5-7 m, żyją przez dziesięciolecia. Inne płaskie kaktusy to Epiphyllum ostrolepodnoy (Epiphyllum oxypetalum), a także Disocactus MacDougall (Disocactus macdougallii). Drzewa kaktusy należą do rodzaju Cereus (Cereus). Od dawna uprawiane są w pomieszczeniach zamkniętych, ale często rozciągają się na długości, tracąc swój dekoracyjny wygląd. Amatorscy hodowcy kwiatów są bardziej zainteresowani nowoczesnymi hybrydami roślin ozdobnych, uzyskanymi w wyniku selekcji. Liczba kaktusów hybrydowych stale rośnie, wiele z nich znacznie różni się od gatunków naturalnych, ma unikalne cechy morfologiczne. Dbanie o takie rośliny jest trudniejsze niż ich odpowiedniki w ich naturalnym środowisku. Rodzaje kaktusowego rodzaju Gymnocalycium Przedstawicielami rodzaju są kaktusy, których czerwone łodygi mają kulisty lub cylindryczny kształt. Łacińskie słowo gimnos w tłumaczeniu oznacza "nagi", co jest związane z osobliwością struktury rurki kwiatowej, otoczonej łuskami od dna i pozbawionymi cierni. Wiele gatunków rodzaju Gymnocalycium, które są popularne wśród ogrodników, przyciąga uwagę niezwykłym kolorem łodygi i obfitym kwitnieniem. Przedstawiamy kilka typów: Pan Baldi zaskakuje różnymi kolorowaniami kwiatów. Mogą być różowe, szkarłatne, pomarańczowe, czerwone. G. denudatum, podobnie jak większość hymnocalycium, kwitnie w maju - we wrześniu. Białe z różowawym odcieniem, płatki wypuszczane są na światło przez długą rurkę (5 cm). G. Mikhanovich różni się w różnych odcieniach łodygi (czerwony, brązowo-zielony, czerwono-zielony). Kwiaty Voronkovidnye mogą być białe, żółte, liliowe lub różowe. G. Rubra to roślina, której łodyga ma kolor czerwony. Krótkotrwały kaktus, szybko umierający, ale udaje mu się wyprodukować wiele dzieci, nadających się do przeszczepu. Rzadko kwitnie. Notocactus Rośliny należące do rodzaju Parody lub Notokactus mają sferyczne lub cylindryczne łodygi o ciemnozielonym kolorze. Powoli rosnące sukulenty dobrze tolerują zmiany temperatury i mogą kwitnąć w niesprzyjających warunkach. Początkowo kulisty korpus notokaktusa można wyciągnąć, przekształcając się w "maczugę". Kwiaty parodii - żółte, pomarańczowe lub szkarłatne - znajdują się u góry łodygi. Rodzaje kaktusów: N. Leninghauzi jest wysoką kolumnową rośliną. Kolce są długie, złote; kwiaty są jasnożółte. N. Otto - kulisty kaktus. Grzbiety są twarde i długie; duże kwiaty - złoty żółty. N. sunbearing - soczysty kształt soczysty. Kolce są duże, zakrzywione; duże kwiaty żółtych odcieni. Rodzaje i nazwy kaktusów z rodzaju Echinopsis Sukulenty "podobne do Hupina" - tak Echinopsis nazwał "ojca" systematyki, Karlem Linneyem. Wszyscy fani kaktusów odnoszą się korzystnie do tej grupy roślin, które wyglądają jak zwinięty jeż. Białe, różowe i liliowe kwiaty Echinopsis często wydzielają zapach i zwykle kwitną wieczorem. Gatunek z rodzaju Echinopsis: E. Golden - kulista ciemnozielona łodyga z brązowymi kolcami; żółte kwiaty. E. oxygone - kulisty lub kolumnowy kaktus. Kolce jasnożółte z ciemną końcówką; kwiaty w kształcie lejka, różowo-fioletowy kolor. E. tubiflora przypomina E. oxygona, ale łodyga ma mniejszy rozmiar, a kwiaty są białe. E. Erie to zielona łodyga, która z wiekiem staje się cylindryczna. Kwiaty są różowo-białe, w kształcie lejka. Echinopsis w kwiaciarniach - rośliny hybrydowe z jasnymi dużymi pąkami. Jednym z obszarów prac hodowlanych jest hodowla odmian o małych łodygach i dużych kwiatach. Oryginały wśród kaktusów Lofofora - rodzaj, którego przedstawiciele pozbawieni są cierni. Żebra są płytkie, oddzielone rowkami. Tworzą się duże guzki z białymi włosami. Łodyga niebiesko-zielony Wygląda to niecodziennie, dla których kaktusy są cenione w tym rodzaju. Ripsalidopsis, czyli kaktus wielkanocny, kwitnie w marcu-kwietniu, tworząc kaskadę czerwonych kwiatów. Ampelnaya roślina ozdobna. Szlumbergera, czyli Choinka, jest hybrydą S. russelliana i S. truncata. Kwiaty mogą być czerwone, pomarańczowe, różowe, białe. Wielkanocne i świąteczne kaktusy pochodzą z tropikalnych lasów deszczowych, dobrze wyglądają w doniczkach i wiszących koszach. Jak uprawiać różne rodzaje kaktusów Większość sukulentów czuje się świetnie w domach o niskiej wilgotności (nie więcej niż 50%). Wymagają dużo światła, niewielkiej ilości wody i odpowiednich nawozów. Okno słoneczne jest najlepszą lokalizacją dla kaktusów. Jeśli nie ma takich warunków, można użyć sztucznego oświetlenia (zimna biel lampa fluorescencyjna 14-15 godzin dziennie). Duże kaktusy wyglądają korzystnie w dużych doniczkach, sferycznych - w grupach sukulentów posadzonych w płaskim pojemniku. Tworząc takie kompozycje należy wziąć pod uwagę podobne wymagania roślin do światła, ciepła, wilgoci i gleby. Pomiędzy kaktusami w doniczce lub pojemniku można rozłożyć czyste kamyki, aby zasymulować naturalny krajobraz skalistej pustyni. Kaktus Hylocereus to duży krzew o szeroko rozrośniętych gałęziach, osiągający maksymalnie dwa metry wysokości. Rodzaj łodyg jest szeroki i mięsisty o średnicy około 7 cm i dorasta do 3 metrów długości, łodygi są wyposażone w zieloną woskową skórkę. Pędy rozprzestrzeniają się po powierzchni poziomo i pionowo. 1/3 Następne 1/3 Następne Kaktusy, to prawdziwa mnogość gatunków, zarówno dziko rosnących, jak i uprawianych przez miłośników tych niezwykle oryginalnych roślin. Wiele z nich, można hodować w doniczce na własnym parapecie. Te sukulenty są bardzo chętnie uprawiane, nie tylko ze względu na nietypowy wygląd, czyli grubą łodygę oraz kolce zamiast liści. Ogromną ozdobą kaktusów doniczkowych są piękne, wyraziste kwiaty. Niezwykłe rośliny Kaktusy posiadają ciekawe cechy, między innymi mogą gromadzić wodę w swoich mięsistych organach. Taka zdolność, pozwala roślinie przetrwać nawet bardzo niekorzystne warunki atmosferyczne, na przykład długotrwały brak wilgoci lub silne promienie słoneczne. Są to bardzo wdzięczne rośliny do hodowli z racji niewielkich wymagań, jednak dla dobrej kondycji rośliny, powinniśmy jej zapewnić optymalne warunki bytowania. Oto kilka popularnych, pięknie kwitnących kaktusów, wspaniale nadających się do domowej hodowli w doniczce. Astrophytum myriostigma to kaktus przypominający swym kształtem gwiazdę, co zawdzięcza kilku dużym żebrom. Mody pęd ma kształt zbliżony do kulistego, natomiast w miarę upływu czasu ulega on wydłużeniu i przybiera kształt cylindryczny. Sukulent ten występuje w dwóch formach: nagiej, oraz pokrytej białymi kłaczkami, utrudniającymi parowanie wody. Roślina posiada duże, intensywnie żółte kwiaty, bardzo efektownie wyglądające. Jak inne gatunki kaktusów, Astrophytum myriostigma potrzebuje stanowiska słonecznego. Nie wymaga nawożenia i jest odporny na choroby oraz szkodniki, co czyni jego uprawę dość łatwą oraz niekłopotliwą. Echinocactus grussoni jest gatunkiem bardzo cenionym przez hodowców kaktusów. Jego charakterystyczny kulisty pęd może osiągnąć naprawdę imponujące rozmiary, nawet do 130 cm wysokości. Składa się on z 30 żeber. Wyrastają z nich areole pokryte włoskami. Echinocactus zachwyca złocistożółtymi kwiatami, wyrastającymi bezpośrednio z areoli. Roślina bardzo lubi stanowiska słoneczne. Trzeba jej zapewnić odpowiednią ilość wilgoci. W lecie ziemia w doniczce nie powinna być nigdy całkowicie wyschnięta. Zimą ten sukulent wymaga już mniej obfitego nawadniania. czytaj dalej... 1 2 3 Następna 4 komentarzy Dodał: Kinga, Tytuł: Nazwa rośliny? A ja szukam nazwy tego kaktusa, który jest na 1-szym zdjęciu :( Dlaczego publikujecie "porady" nie podając nazw kwiatów? Czy ktoś wie, jak się nazywa ten kaktus (a raczej sukulent, choć w zasadzie to to samo, ale kaktus kojarzy się raczej z igłami ;) a nie np. taką formą jak zygokaktus ;) ) ? Mnie pasjonują właśnie takie (nie)kaktusy ;) a ten widziałam u kogoś, kto nie potrafił mi podać nazwy, więc nawet nie mogę poszukać w handlu :(:( Dodał: Tomek, Tytuł: Nieprecyzyjne informacje Echinocactus grusonii nie ma szans zakwitnąć w mieszkaniu. Nawet po wielu latach uprawy w szklarni ma problemy z kwitnieniem. Oprócz tego nie można go podlewać zimą bo zgniją mu korzenie. Autor tekstu chyba nie do końca zgłębił temat. Jeśli artykuł miał być o kwitnących kaktusach to zabrakło przede wszystkim takich roślin jak Parodia, Gymnocalycium, Notocactus, Lobivia, Echinopsis czy choćby Mammillaria. O Sulcorebutia czy Echinocereus nawet nie wspominam. Dodał: natalia123456789, Tytuł: natila3456890 ale dużo postarajcie się więcej tak dużo daliście że nic tu nie znalazłam co chciałam Dodał: Marcin, Tytuł: Słaby tekst przede wszystkim brakuje mi tutaj fotografii opisanych kaktusów :) A ponadto jest szereg innych bardziej popularnych kaktusów, których nie brakuje w kwiaciarniach. Pozdrawiam Zobacz więcej komentarzy Dodaj swój komentarz Zobacz także kaktusy doniczkowe, kaktusy rodzaje, kaktusy kwitnące, kaktusy gatunki, kaktusy odmiany, kaktusy podlewanie, kaktusy nawożenie, kaktusy uprawa, kaktusy pielęgnacja, hodowla kaktusów, kaktusy choroby, rozmnażanie kaktusów, kaktusy rodzaje, kaktusy opis, kaktusy zdjęcia, jak przesadzać kaktusy
9) aptenia cordifolia. Echinocactus Grusonii. 11) Mammillaria elongata. Mammillaria Bombycina. Opuntia Microdasys. 14) melocactus zehntneri. W tej liście z najczęstszymi rodzajami kaktusów występujących w przyrodzie, z ich różnymi nazwami naukowymi, najbardziej unikalnymi gatunkami, a także zdjęciami, obrazami i innymi szczegółami
Puszysty kaktus lub, jak to się nazywa, kaktus espostoa ma około 16 odmian. Wszystkie mają nie tylko tradycyjne kolce, ale także puszyste, miękkie włosie, dzięki czemu roślina otrzymała swoją nazwę. Włochaty kaktus rośnie głównie w Peru i Ekwadorze na skalistych zboczach gór na wysokości nie większej niż półtora kilometra. Puszysty kaktus otrzymał drugie imię na cześć słynnego botanika Esposto Nicholosa, który jako pierwszy zwrócił uwagę na ten soczysty kaktus i zaczął go dokładnie badać. Włochaty kaktus wygląda bardzo nietypowo Kudłaty kaktus wygląda, jakby puch przylgnął do jego igieł. To właśnie ten puch niezawodnie chroni roślinę przed większością znanych szkodników. Niezwykły futrzany wygląd sprawia, że ​​ten soczysty wyróżnia się spośród innych odmian kaktusów. Roślina ma wyprostowane zielone cylindryczne łodygi z niskimi pionowymi żebrami. Kolce są zwykle ukryte pod okresem dojrzewania. Kwitnienie występuje rzadko, z kwiatami o średnicy od trzech do pięciu centymetrów, których płatki są pomalowane na biało, zielonkawo lub różowo. Rodzaj kwiatów ma kształt lejka. Mają nieprzyjemny zapach. Kaktus Astrophytum: opcje dla różnych rodzajów i przykłady pielęgnacji domowej Po ustaleniu, czym jest kudłaty kaktus i jak się nazywa, nadszedł czas, aby rozważyć najpopularniejsze odmiany kwiatu. Ten kaktus jest znany wielu hodowcom kwiatów pod nieoficjalnym pseudonimem Fluffy. Kwiat jest idealny do uprawy w domu. W warunkach naturalnych soczysty dorasta do 5 metrów wysokości, osiągając jednocześnie 50-60 centymetrów średnicy. W naturze futrzane kaktusy osiągają gigantyczne rozmiary W tym przypadku jego pokwitanie zachowuje się tylko w górnej części rośliny. Na parapetach Espostoa wełnista rośnie nie wyżej niż 70 centymetrów i tylko wtedy, gdy jest odpowiednio pielęgnowana. Espostoa Lanata to najczęściej występująca soczysta roślina w uprawie kwiatów w pomieszczeniach. Charakterystyczną cechą tego kaktusa jest łodyga w kształcie kolumny, na której może znajdować się do 25 żeber. Pędy zaczynają pojawiać się tylko u dojrzałych roślin. Kolor łodygi Espostoa Lanata jest zielony, igły są żółte z czerwonawymi końcami. Całe to piękno jest jakby owinięte mętnym całunem. Pod opieką kudłaty kaktus jest bezpretensjonalny, ale praktycznie nie kwitnie jako roślina doniczkowa. Cephalocereus lub, jak to się nazywa, Senilis, to kolejny popularny kolumnowy kaktus pochodzący z Meksyku. W domu roślina osiąga średnio 35 centymetrów wysokości, podczas gdy w naturze dorasta do 15 metrów. Ten biały puszysty kaktus jest dość wygodny zarówno na parapetach mieszkań (pod warunkiem, że znajdują się po słonecznej stronie), jak iw szklarniach. Ważny! Uprawiając Senilis na parapecie, powinieneś być przygotowany na to, że soczysty nie zakwitnie. Białe włosy pokrywające kaktusa sprawiają, że wygląda trochę jak głowa pokryta siwymi włosami. Dlatego wielu, pytanych o kudłaty kaktus, jak dokładnie nazywa się ten gatunek, odpowiada – głowa starca. Oczywiście ta nazwa jest nieoficjalna. W porównaniu z innymi gatunkami Cephalocereus jest stosunkowo nastrojowy. Nie toleruje podmokłego ani nadmiernie suchego powietrza, jego włosy będą musiały być okresowo rozplątywane. U niektórych podgatunków Senilis kolce przypominają haczyk. Echinopsis Cactus: przykłady pielęgnacji roślin i ich odmian Opieka nad włochatym kaktusem nie jest szczególnie trudna. Roślina pobiera minimalną ilość składników odżywczych z gleby, nie wymaga regularnego podlewania i doskonale toleruje bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Włochate kaktusy nie wymagają częstego podlewania Istnieją jednak pewne zasady, których należy przestrzegać, aby kwiat był jak najbardziej komfortowy. Puszysty kaktus bardzo lubi ciepło, dlatego latem temperatura w pomieszczeniu, w którym rośnie, nie powinna być niższa niż +22 stopnie. Soczysty jest najwygodniejszy, gdy temperatura utrzymuje się na poziomie +30 stopni. Zimą roślina hibernuje. W związku z tym reżim temperatury można obniżyć do +16 stopni. Ciekawy. Od połowy grudnia roślina przechodzi w głęboką hibernację i może przetrwać w temperaturze +10 stopni. Najważniejsze, żeby w tych warunkach nie karmić ani nie podlewać. Kudłaty kaktus nie jest bardzo wrażliwy na wilgoć. Jedyne, co jest wysoce odradzane, to spryskiwanie rośliny wodą. W wyniku tego zabiegu na włosach soczystych pojawia się kamień, a kwiat wygląda wyjątkowo niechlujnie. Kudłaty kaktus preferuje luźną i suchą glebę, dlatego nadmierna wilgoć może być dla niego szkodliwa. Podlewanie rośliny wystarczy średnio raz w tygodniu, gdy gleba wysycha. Zimą tę procedurę należy powtarzać nie częściej niż raz w miesiącu. Soczysty bardzo negatywnie reaguje na nadmiar wody. Zazwyczaj kwiat zaczyna gnić na dnie pnia. Ważny! Do nawadniania zaleca się używać miękkiej osiadłej wody o temperaturze pokojowej. Do uprawy esposto zaleca się mieszanie piasku i ziemi ogrodowej w równych proporcjach z dodatkiem wermikulitu lub keramzytu. Jeśli sadzenie odbywa się na gotowym podłożu dla kaktusów, należy również dodać do niego pewną ilość gleby ogrodowej. Dzięki temu gleba będzie bardziej odżywcza i wchłaniająca wilgoć. Szczególną uwagę należy zwrócić na organizację dobrego drenażu. Dla twojej informacji . Podczas sadzenia nie jest konieczne głębokie pogłębianie rośliny. Może to prowadzić do gnicia. Włochaty kaktus praktycznie nie wymaga nawożenia. Opatrunek wierzchni nakłada się w minimalnych dawkach od maja do września. Najpierw należy podlać roślinę, zwilżając korzenie. W przeciwnym razie zapłodnienie prawdopodobnie spali system korzeniowy. Jako opatrunek górny optymalna jest każda kompozycja mineralna dla kaktusów i materii organicznej. Storczyk Cattleya: opcje opieki domowej i metody hodowli W praktyce kwitnienie włochatego kaktusa zdarza się bardzo rzadko. Aby tak się stało, konieczne jest stworzenie warunków zbliżonych do naturalnych. Kwiaty są zwykle białe lub jasnoróżowe, w kształcie lejka. Ich średnica wynosi średnio około 5 centymetrów, wysokość – 5-6 centymetrów. Otwarcie pąków następuje wyłącznie w nocy. Rozmnażanie włochatego kaktusa jest dość trudne, ponieważ jego pień jest całkowicie pokryty igłami. To sprawia, że ​​proces oddzielania dzieci lub sadzonek jest bardzo trudny. Ponadto niskie prawdopodobieństwo kwitnienia uniemożliwia regularne zbieranie nasion do uprawy. Puszyste kaktusy w domu rzadko kwitną, ale pięknie Jeśli kwiaciarnia chce zdobyć wysokiej jakości sadzonki kudłatych białych kaktusów, najprostszym rozwiązaniem jest zakup niezbędnego w specjalistycznym sklepie. Inną opcją jest zastosowanie metody układania powietrza. Aby to zrobić, musisz oczyścić pęd boczny w miejscu, w którym łączy się z pniem, z igieł i pokryć powstałą otwartą ranę mokrym mchem. Mech należy starannie przykryć folią polietylenową. Możesz go usunąć dopiero po przebiciu się nowo utworzonych korzeni przez polietylen. Ponadto pozostaje tylko oddzielić powstałą łodygę od matki kaktusa i umieścić ją w ziemi bez usuwania mchu. Włochaty kaktus to doskonały wybór dla tych, którzy chcą udekorować swoje mieszkanie świeżymi kwiatami, ale nie chcą poświęcać im dużo czasu na opiekę nad nimi. Ze względu na swój niezwykły wygląd ten soczysty wyróżnia się spośród innych przedstawicieli swojego gatunku. Dzięki różnorodności odmian dostępnych na rynku znalezienie idealnej rośliny doniczkowej jest łatwe.
6SGlhZ.
  • ro9r6o6lp3.pages.dev/11
  • ro9r6o6lp3.pages.dev/35
  • ro9r6o6lp3.pages.dev/48
  • ro9r6o6lp3.pages.dev/62
  • ro9r6o6lp3.pages.dev/40
  • ro9r6o6lp3.pages.dev/88
  • ro9r6o6lp3.pages.dev/42
  • ro9r6o6lp3.pages.dev/13
  • kaktus z białymi włoskami